အပၸမာဒလကၤာ

ရုပ္နာမ္ဓမၼ၊ သခၤါရတို႔

ကိုယ္ကဤပံု၊ ျဖစ္လိုတံုလည္း
တစ္ဖံုဆင္ကြဲ၊သူတစ္နည္းျဖင့္
ေဖာက္လႊဲတတ္စြာ၊ ဓမၼတာကို
ပညာစကၡဳ၊ ေမွ်ာ္ေထာက္ရႈ၍--

ယခုပင္လွ်င္၊ မအိုခင္က
ၾကိဳတင္ေကာင္းမႈ၊ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။

ယခုပင္လွ်င္၊ မနာခင္က
ၾကိဳတင္ေကာင္းမႈ၊ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။

ယခုပင္လွ်င္၊မေသခင္က
ၾကိဳတင္ေကာင္းမႈ၊ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။

ရတုခ်ိန္ေထာက္၊ ဤခါေရာက္မွ
ခ်ဳပ္ပ်က္ခႏၶာ၊ ေသပိမ့္ငွာဟု
သတၱ၀ါ ခပင္း၊ ရွင္ေသမင္းႏွင့္
မိတ္သင္းဖြဲ႔လ်က္၊ အခ်ိန္းအခ်က္
တစ္စကၠန္႔မွ၊ မရွိၾကဘူး။

အပၸမာေဒန ဘိကၡေ၀ သမၼာေဒထ၊
ဘုရားစကား၊ လိုက္နာပြားကာ
တရား လက္မလႊတ္ၾကေစႏွင့္။

ၾသကာသကန္ေတာ့နည္းႏွင့္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္

ၾသကာသ- ၾသကာသ-ၾသကာသ --ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံ၊ သဗၺေဒါသ ခပ္သိမ္းေသာ အၿပစ္တို႔ကို၊ ေပ်ာက္ပါေစၿခင္း အက်ဳိးငွာ၊ ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ၊ တစ္ၾကိမ္၊ ႏွစ္ၾကိမ္၊ သံုးၾကိမ္ေၿမာက္ေအာင္၊ ဘုရားတရနာ၊ တရားရတနာ၊ သံဃာရတနာ၊ ရတနာၿမတ္သံုးပါးတို႔ကို၊ အ႐ိုအေသ အေလးအၿမတ္ လက္အုပ္မိုး၍ ႐ွိခိုးပူေဇာ္ ဖူးေၿမာ္မာန္ေလွ်ာ့ ကန္ေတာ့ပါ၏ အ႐ွင္ဘုရား။

(ဆုေတာင္းၿခင္း) ။ ။ ကန္ေတာ့ရေသာ အက်ဳိးအားေၾကာင့္ အပါယ္ေလးပါး၊ ကပ္သံုးပါး၊ ရပ္ၿပစ္႐ွစ္ပါး၊ ရန္သူမ်ဳိးငါးပါး၊ ဝိပတၱိတရားေလးပါး၊ ဗ်သနတရားငါးပါးတို႔မွ အခါခပ္သိမ္း ကင္းလြတ္ၿငိမ္းသည္ၿဖစ္၍ မဂ္တရား ဖိုလ္တရား နိဗၺာန္တရားေတာ္ၿမတ္ကို ရပါလို၏ အ႐ွင္ဘုရား။

မွတ္ခ်က္-၁။ ။ မိဘ/ဆရာတို႔ကို ကန္ေတာ့သည့္အခါ အထက္ပါ ကန္ေတာ့မ်ဳိးတြင္ “ရတနာၿမတ္သံုးပါးတို႔ကို”ေနရာ၌ “ရတနာၿမတ္သံုးႏွင့္တကြ မိဘတို႔ကို” သို႔မဟုတ္ “ရတနာၿမတ္သံုးပါးႏွင့္တကြ ဆရာသမားတို႔ကို” ဟူ၍ ထည့္ဆိုပါ။

မွတ္ခ်က္ ၂။ ။ ေဖာ္ၿပခဲ့ေသာ ၾသကာသဆို႐ိုးသည္ ပုဂံေခတ္မွစ၍ ယေန႔တိုင္ အသံုးၿပဳေနေသာ ဆို႐ိုးၿဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သံဃာ့နာယကအဖြဲ႔က တစ္ၿပည့္လံုးအတြက္ တစ္မူတည္းၿဖစ္ေအာင္ ခ်မွတ္ထားေသာ ဆို႐ိုးၿဖစ္သည္။ “တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ တစ္႐ြာ တစ္ပုဒ္ဆန္း” မၿဖစ္ေစဘဲ စည္းလံုးညီညြတ္မႈကို ေ႐ွ႕႐ႈ၍ ဤမူကိုသာ အသံုးၿပဳၾကပါ။

အဓိပၸါယ္႐ွင္းလင္းခ်က္မ်ား

ၾသကာသ= =ခြင့္ၿပဳေတာ္မူပါ၊
႐ွိခိုးကန္ေတာ့ခြင့္ၿပဳရန္ ခြင့္ေတာင္းၿခင္း ၿဖစ္သည္။ ႐ိုေသမႈကိုအေလးအနက္ၿပဳလို
ေသာေၾကာင့္ သံုးၾကိမ္ ႐ြတ္ဆိုသည္။

ကာယကံ= =ကိုၿဖင့္ ၿပဳလုပ္ရေသာအမႈ။

ဝစီကံ= =ႏႈတ္ၿဖင့္ ေၿပာဆိုရေသာအမႈ။

မေနာကံ= =စိတ္ၿဖင့္ ၾကံစည္ေသာအမႈ။

သဗၺေဒါသ= =ခပ္သိမ္းေသာအၿပစ္။

ရတနာသံုးပါး ဦးထိပ္ထား

ရတနာသည္ စိတ္ကို႐ႊင္လန္းဝမ္းေၿမာက္ေစတတ္၏။ ႐ွားပါး၍ အဖိုးထိုက္တန္၏။ ႏွစ္သက္ၿမတ္ႏိုးဖြယ္လည္း ၿဖစ္၏။

စန္ေ႐ႊေငြပတၱၿမားပုလဲ စသည္တို႔သည္ ေလာကီရတနာမ်ားၿဖစ္ၾက၏။ သားသမီး,ေၿမးၿမစ္, ဆင္ၿမင္းစသည္တို႔သည္လည္း ေလာကီရတနာမ်ားဟု ေခၚ၏။

ဘုရား၊တရား၊သံဃာ(ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃာ)တို႔ကို ေလာကုတၱရာ ရတနာမ်ားဟု ေခၚ၏။

ဤေလာက၌ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာတို႔သည္ အ႐ွားပါးဆံုး၊ အဖိုးအထိုက္တန္ဆံုး၊ ႏွစ္သက္ၿမတ္ႏိုးဖြယ္အေကာင္းဆံုး ရတနာမ်ားၿဖစ္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃာတို႔ကို ရတနာၿမတ္သံုးပါးဟု ေခၚ၏။

ဗုဒၶရတနာသည္ တရားအလံုးစံုကို အလိုလိုသိၿမင္ႏိုင္ေသာ သဗၺညုတဥာဏ္ပိုင္႐ွင္ ၿမတ္ဘုရားၿဖစ္သည္။

ၿမတ္ဘုရားပြင့္ေသာအခါႏွင့္ ၾကံဳၾကိဳက္ရန္ အလြန္ခဲယဥ္း၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶတရနာသည္ အလြန္႐ွားပါးေသာရတနာၿဖစ္၏။

ရတနာ ဆိုတာ

ရတနာ ဆိုတာ ႏွစ္သက္ေစတတ္၊ စိတ္ခ်မ္းသာေစတတ္တယ္။

ေရႊ၊ ေငြ၊ေက်ာက္သံ ပတၱျမား စသည္တို႔ကို ေလာကီရတနာ လို႔ေခၚတယ္။

ဘုရား၊တရား၊သံဃာ ကို ေလာကုတၱရာရတနာ လို႔ေခၚတယ္။ (ေလာကုတၱရာ=ေလာကမွလြတ္ေျမာက္ေစေသာ)

ရတနာ အနက္ (၅) မ်ိဳး။

၁။ အၾကင္အရာသည္အရိုအေသအေလးအျမတ္ျပဳအပ္သည္။

၂။ အဖိုးမ်ားစြာထိုက္တန္သည္။

၃။ အတုလည္းမရွိ။

၄။ ေတြ႔ျမင္ရန္ခဲယဥ္းသည္။

၅။ ျမတ္ေသာသူတို႔၏သံုးေဆာင္ရာျဖစ္သည္။

ရတနာ အနက္ (သေျပကန္ဆရာေတာ္)။

ေလးစားျမတ္ႏိုး၊

အဖိုးထိုက္တန္၊

တုမဲ့ဟန္ႏွင့္၊

ျမင္ရန္ခဲလတ္၊

သူျမတ္တို႔သာ၊

သံုးေဆာင္ရာ၊

ရတနာအနက္ငါး။

ေလာကီရတနာ မ်ားသည္ေဘးအႏၱရာယ္ကိုမတားဆီးနိုင္သည့္အျပင္ သူခိုး၊ဓါးျပ စသည့္

အႏၱရာယ္မ်ားကိုဖိတ္ေခၚသည္။ ပိုင္ဆိုင္သူတို႔အားလည္း ေလာဘ ႏွင့္တပ္မက္ေစၿပီး၊ မာန

ႏွင့္ေထာင္လႊားေစသည္။ ေသသည့္အခါ ၎ ေလာကီရတနာ မ်ားကိုဆြဲလမ္းလွ်င္ ၿပိတၱာဘ၀

ေရာက္နိုင္သည္။

ေလာကုတၱရာရတနာ မ်ားက ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားမွ ကာကြယ္ေပးသည့္အျပင္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ေမာဟ၊မာန စေသာကိေလသာမ်ားကိုေလ်ာ့နည္းေစသည္။ ဘုရား၊တရား၊သံဃာ အား

အာရံုျပဳ၍ေသဆံုးလွ်င္ သုဂတိဘံုသို႔ေရာက္ရွိသည္။

ဒါေၾကာင့္ ေလာကီရတနာမ်ား ( နီလာ၊စိန္၊ ေၾကာင္မ်က္ရြဲ၊ ပတၱျမား၊ ျမ၊ ေဂၚမုတ္၊ ဥႆဖရား၊ သႏၱာ၊ပုလဲ)နဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ န၀ရက္ (၉) သြယ္ လက္စြပ္ ၀တ္ထားမဲ့ အစား ေလာကုတၱရာ ရတနာ သံုးပါးကို ႏွလံုးမွာ ေဆာင္ထားၾကပါဆို႔။

Source: http://ahchitsone.blogspot.com မွဓမၼဒါန ကူးယူေဖၚျပသည္။

ဘုရား႐ွိခိုးဂါထာ

ေဒါက္တာ အရွင္ကုမာရာ ဘိ၀ံသ (D.Litt)

( ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး )

အဂၢမဟာပ႑ိတ- အဘိဓဇ အဂၢမဟာ သဒၶမၼေဇာတိက

အက်ိဳးေဆာင္ခ်ဳပ္ -ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႕

ဓမၼလက္ေဆာင္

အရဟံ ဗဟိ - အႏၱ - ဇယံ - သုဂတံ၊

အမိတံ ၀ိရဇံ လလိတံ အတုလံ။

စရဏံ တိ - ဘ၀ူပ - သမံ ယမကံ၊

သုခဒံ သရဏံ ပဏမာမိ ဇိနံ။

၁။ အရဟံ - ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ပဏမာမိ - ရွိခိုးပါ၏။

၂။ ဗဟ - အႏၱ - ဇယံ - အတြင္းအပရန္ကို ေအာင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ပဏမာမိ ရွိခိုးပါ၏။

၃။ သုဂတံ - ေကာင္းေသာစကားကို ေဟာေျပာတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ပဏမာမိ ရွိခိုးပါ၏။

၄။ အမိတံ - မႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ပဏမာမိ ရွိခိုးပါ၏။

၅။ ၀ိရဇံ - ကိေလသာျမဴကင္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ပဏမာမိ ရွိခိုးပါ၏။

၆။ လလိတံ - တင့္တယ္ သပၸါယ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ပဏမာမိ ရွိခိုးပါ၏။

၇။ အတုလံ - အတုမရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ပဏမာမိ ရွိခိုးပါ၏။

၈။ စရဏံ - အက်င့္ စရဏႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္ မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ပဏမာမိ ရွိခိုးပါ၏။

၉။ တိ - ဘ၀ူပ - သမံ - ဘံုသံုးပါး၌ ကိေလသာ ျငိမ္းေအးေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ပဏမာမိ ရွိခိုးပါ၏။

၁၀။ ယမကံ - ေရမီးအစံုစံု တန္ခိုးျပာဋိဟာႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ပဏမာမိ ရွိခိုးပါ၏။

၁၁။ သုခဒံ - ခ်မ္းသာကို ေပးစြမ္းႏိုင္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ပဏမာမိ ရွိခိုးပါ၏။

၁၂။ သရဏံ - ကိုးကြယ္အားထားရာျဖစ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ပဏမာမိ ရွိခိုးပါ၏။

၁၃။ ဇိနံ - မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ျမင္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ပဏမာမိ ရွိခိုးပါ၏။

ေမြးေန႔ဆုိတာ အိုပြဲပါ

ဓမၼမိတ္ေဆြ ေ၀ေနယ်မ်ား ၾကည္ညိဳသဒၵါ ပြားႏိုင္ပါရန္ႏွင့္ ေမြးေန႔ရွင္အား ဤ Post ျဖင့္မွတ္တမ္းတင္ အပ္ပါသည္။

တစ္ေန႔တစ္ခါ ေမြးေန႔ပါ လူမွာေခၚရိုးရိွ။
တကယ္ေျပာင္းတာ ၊ ရုပ္ နာမ္ပါ ၊ ခႏၶာမျမဲသိ။
ရုပ္နာမ္ ဓမၼ မျမဲႀက ခဏခဏ ေျပာင္းေန၏
ေသမင္းမွတ္တိုင္ ေနာက္တစ္တိုင္ ရင္ဆုိင္ေရာက္လာ၏
ေမြးေန႔ဆုိတာ ေသပြဲပါ ေသခ်ာဥာဏ္ျဖင္႔ႀကည္႔။
အသက္ သိကၡာ ႀကီးစရာ လူမွာႏွစ္မ်ိဳးရိွ။
အသက္ႀကီးရံု အားမစံု အကုန္ေႀကာက္ရ၏
အသိမႀကြယ္ အက်င္႔ကြယ္ အိုပယ္ျဖစ္သြား၏
အက်င္႔သိကၡာႀကီးမွသာ မွန္စြာစိတ္ေအး၏
ႀကီးေလ လွေလ ေအးျမေပ လူေတြခ်စ္ႀက၏
အသိမွန္ကန္ ကိုယ္႔ဖို႔က်န္ ဧကန္စိတ္ေအး၏။
( ေယာဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး )

ေရွာင္ကြယ္ ဓမၼ အႏၱရာယ္မ်ား

“နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ”

ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အ၀ိဇၨာ အေမွာင္ထုေၾကာင့္ ၀ိဇၨာဉာဏ္ကင္းေပ်ာက္ကာ နိဗၺာန္သို႔ မ်က္ေမွာက္ မျပဳႏိုင္ဘဲ ရွိခဲ့သည္မွာ ဂဂၤါ၀ါလု သဲစုမကေအာင္ ဘုရားအဆူဆူလည္း ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ျပီ၊ အသေခ်ၤအနႏၲ ဒုကၡသည္ ဘ၀ေတြလည္း စံုခဲ့ျပီ၊ မာနတံခြန္ အလံထူျပီး လူ႔ခ်မ္းသာ စၾကာမင္း၊ နတ္ခ်မ္းသာ သိၾကားမင္းႏွင့္ ကမၻာမ်ားစြာ သက္တန္းရွည္ၾကာ စ်ာန္ခ်မ္းသာ ခံစားျပီး ျဗဟၼာမင္းၾကီး အျဖစ္ႏွင့္လည္း ဘ၀မ်ားစြာ ခံစားခဲ့ေခ်ျပီ။ ရရွိထားသည့္ ခ်မ္းသာေလး အစဥ္ျမဲေနသည္ အထင္တစ္လံုးႏွင့္ ရက်ိဳးမနပ္ခဲ့သည့္အျဖစ္တို႔ႏွင့္သာ စံုခဲ့လွေပျပီ။

သာသနာႏွင့္လည္းၾကံဳ၊ သာသနာကိုလည္း ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ကာမွ ျမတ္ဗုဒၶေဒသနာေတာ္က နားထဲသို႔ ေရာက္ခြင့္ရကာ ႏွလံုးသားမွာ ဘုရားတည္ႏိုင္ၾက၏။ သာသနာႏွင့္လည္း မၾကံဳ၊ ၾကံဳဆံုပင္ျငားေသာ္လည္း သာသနာေတာ္ကိုမၾကိဳက္ေတာ့ အမွားေနာက္ ေကာက္ေကာက္ ပါေအာင္ ေတာက္ေလွ်ာက္လိုက္ေနရသည္ႏွင့္ ဘုရားစကား နားမခ်မ္းသာ ကုလားမည္း ျမက္ထမ္းသမားလို တရားနာရာ၌ ခါးလည္းပူ နာလည္းပူတြင္ ခါးကိုသာအပူခံႏိုင္၊ နားကိုေတာ့ အပူမခံႏိုင္သကဲ့သို႔ျဖစ္ျပီး ႏွလံုးသားမွာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာကို ပယ္ခြင္းၾကကုန္၏။

အ၀ိဇၨာ- မသိမႈေၾကာင့္ “ေပါက္တတ္ကရေတြ အေတာ္လုပ္တတ္တဲ့ေကာင္”ဟူ၍ ေလာကီ အလုပ္တို႔တြင္ အသံုးမက်မႈတို႔ကို အခ်င္းခ်င္း ကဲ့ရဲ႕ျခင္းျပဳၾက၏။ ေလာကုတၱရာပညာရဖို႔ အ၀ိဇၨာ အဓိပၸါယ္မွာ-
- သိသင့္တာေတြကို မသိတာ အ၀ိဇၨာ၊
- မသိသင့္တာေတြကို သိေနတာ သည္လည္း အ၀ိဇၨာပင္ျဖစ္၏။”
သိသင့္တာေတြကို သိမထားေတာ့ ကိုယ္ထင္ရာ ေလွ်ာက္လုပ္ေတာ့၏။ မသိသင့္တာ ေတြကိုသာ သိထားျပန္ေတာ့လည္း ကိုယ္လုပ္တာ အမွန္ထင္ျပီး ေလွ်ာက္လုပ္ျပန္ပါသည္။ ဘုရားစကားကို ပယ္ခြင္းမိလို႔ ထိုထိုေသာ အမွားေတြရင္းျပီး ရရွိခဲ့သည့္အျမတ္တို႔မွာ ဘ၀၏ ဒုကၡဇာတ္လမ္း၌ ဆက္လက္ကာ သ႐ုပ္ေဆာင္ေနၾကရသည့္အျဖစ္ႏွင့္ အာမေျငာင္းတမ္း ဆို၊ မ်က္ရည္မခန္းစတမ္း ငိုၾကရျပီး ေကြးေနေအာင္ က၊ ေဆြးေနေအာင္ လြမ္းျပၾကရင္း မျငီးေငြ႔စတမ္း ေနခဲ့ၾကသည္မွာ ကမၻာအသေခ်ၤအနႏၲ ရွိခဲ့ေလျပီ။

၀ဋ္သံုးပါး

၀ဋ္သံုးပါး

၀ဋ္ ဆိုသည္ ထပ္ကာထပ္ကာ ျဖစ္ေနသည္ကိုဆိုပါသည္။ေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ ေကာင္းက်ဳိး ခံစားရၿပီး၊ မေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ မေကာင္းက်ဳိးခံစားရမည္ဟူကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အေနနဲ႔ ကံကံ၏ အက်ဳိးကို နားလည္ၾကပါသည္။

မိမိျပဳသမွ်ကံမ်ား ဧကန္မခ် မိမိထံျပန္လာေလသည္။ တနည္း မိမိျပဳခဲ့ေသာ မေကာင္းမႈမ်ားအတြက္ ၀ဋ္ေႀကြးမ်ား ကုိ ေပးဆပ္ရမည္မွာ ျမတ္စြာဘုရားကုိယ္ေတာ္တိုင္ပင္ မလြတ္ပါေခ်။

ေလာဘ-ေဒါသမ်ားျဖင့္ အဟုတ္ထင္- အတည္ယူ ၿငိတြယ္ဆုပ္ကိုင္ကာ ျပဳလုပ္ေသာ ျပဳလုပ္မႈမ်ားတြင္ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈမ်ား မဆံုးႏုိင္ေအာင္ရွိေနေလသည္။

ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အတိတ္ဘ၀၊ ယခုဘ၀ မ်ားတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကံမ်ား ၀ဋ္ေႀကြးမ်ား အသၤေခ် (မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္) ရွိေလသည္။

ထိုကံေႀကြး၊ ၀ဋ္ေႀကြးမ်ားကို ေက်ေအာင္ ခႏၶာျဖင့္သာ ဆပ္ရပါက...ဆပ္လိုက္ ထပ္တင္လိုက္ႏွင့္ အဆံုးမရွိပါေခ်။

သဲအင္းဂူဆရာေတာ္ႀကီးမွ ခႏၶာျဖင့္သာ ၀ဋ္ေႀကြးမ်ားေပးဆပ္ရပါက ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ စားခဲ့ေသာ ငါးေျခာက္ျပား ႀကီးမ်ား ဘ၀လည္း တခ်ိန္တြင္ ျပန္ေရာက္ကာ ျပန္လည္အစားခံရဦးေပမည္။ ဟု လည္းေကာင္း၊ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးမွ အရုိးေတြ ေတာင္လိုပံုေအာင္ ခႏၶာျဖင့္ ဘ၀ေတြ ေပးဆပ္ခဲ့ၿပီးေသာ္လည္း အဆံုးမရွိႏိုင္ေသး ဟု ဆံုးမပါသည္။
 ဒီလိုဆိုရင္ အဆိုပါ ၀ဋ္ေႀကြးမ်ားကို မည္သုိ႔ ေပးဆပ္ပါမွ ေက်ေအး ကုန္ခမ္းပါမည္နည္း။

အဆိုပါ ၀ဋ္ေႀကြးမ်ားကို အမွန္တကယ္ ေျပေစ ေၾကေစလိုပါက ''ငါ(သူ)ေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ ငါ(သူ)ခံရတယ္။ ငါ(သူ)မေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ ငါ(သူ)မေကာင္းတာခံရတယ္။" ဆိုေသာ ငါ(သူ) ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါ ရႈေထာင့္ထက္ ပိုမို ေက်ာ္လြန္ကာ ေလးေလးနက္နက္  နားလည္ဖို႔လိုအပ္ပါသည္။


 ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေဒသနာလာ ဘ၀၏အမွန္တရားျဖစ္ေသာ ၀ဋ္ေၾကြး သံုးပါး (၀ဋ္ သံုးပါး)အေၾကာင္း ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ .....
ငါ(သူ) ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါ ရႈေထာင့္ထက္ ေက်ာ္လြန္ကာ ေသခ်ာစြာ နားလည္ဖို႔လုိအပ္ေပသည္။

ဓာရဏပရိတ္ေတာ္

ဓာရဏသုတ္ေတာ္( ျဖစ္စဥ္)
ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ညီေတာ္ အာနႏၵာအား ဓာရဏသုတ္ေတာ္ကို ေဟာ၍ လူဒါယကာ-ဒါယိကာမတုိ႔အား တစ္ဆင့္ ေဟာၾကားရန္၊ ရွင္းလင္း သင္ျပရန္ အမိန္႕ရွိေသာ သုတ္ေတာ္ ျဖစ္ပါသည္။

ဓာရဏ ပရိတ္ေတာ္တြင္ ၀ိပႆိ၊ သိခီ၊ ေ၀ႆဘူ၊ ကကုသန္၊ ေကာဏာဂံု၊ ကႆပ၊ ေဂါတမ တည္းဟူေသာ ဘုရားခုႏွစ္ဆူအား ရွိခိုးပါ၍ က်ေရာက္ လတၱံ႕ေသာ ေဘးခပ္သိမ္း ရန္ခပ္သိမ္း ကင္းျငိမ္းေအာင္ ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္တုိ႔ကို ဖြဲ႕ဆုိထားသည္မွစ၍ ဓာရဏသုတ္ေတာ္ ျဖစ္ေပၚရြတ္ဆုိ ပြားမ်ားခဲ့ၾကပါသတည္း။

တုိက္တြန္းခ်က္။ ။ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶ ရွင္ေတာ္ဘုရား၏ အာေ၀ဏိကဂုဏ္ေတာ္ ၁၈-ပါးကို ေဖာ္ျပထားသည္။ ဤဂုဏ္ ၁၈-ပါးသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ သီးျခား ကိုယ္ပုိင္ ဂုဏ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္သည္။ အျခား မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၌မွ် ဤဂုဏ္မ်ိဳး မရွိေခ်။ ရဟႏၱ ာႏွင့္ ပေစၥကဗုဒၶမ်ား၌ ေသာ္မွ ဤ ဂုဏ္သတၱိမ်ိဳး မရွိၾက။ စင္စစ္အားျဖင့္ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အာေ၀ဏိက ဂုဏ္ေတာ္တုိ႔ကို ခ်ီးက်ဴး ပူေဇာ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ေကာင္းျမတ္ေသာ ေစတနာျဖင့္ တာ၀န္ ၀တၱရားမ်ားကို ထမ္းေဆာင္ေနသူ အားလံုးတုိ႔သည္ ဓာရဏ ပရိတ္ေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ပါမူ အ,ကာလ မရဏမွ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္သည္။ အ,ကာလ မရဏႏွင့္ မေတြ႕ၾကံဳရ-မေတြ႕ၾကံဳနုိင္။

အ,ကာလ မရဏ ဆုိသည္မွာ သူတစ္ပါး လက္နက္ျဖင့္ ေသရျခင္း၊ သူတစ္ပါး ပေယာဂျဖင့္ ေသရျခငး္၊ က်ားကိုက္ ေသရျခင္း၊ ေခ်ာက္ကမ္းပါးက ေသရျခင္း၊ ကားေမွာက္၍ ေသရျခင္း စသည့္ ဥပေစ ၦဒက ကံေၾကာင့္ ေသရျခင္းမ်ိဳးမ်ားကို ဆုိသည္။ ဓာရဏ ပရိတ္ကို ရြတ္ဖတ္သူမွာ အ,ကာလ မရဏ အမ်ိဳးမ်ိဳးတုိ႔မွ လြတ္ေျမာက္သည္။

သတၱ၀ါတုိင္း လူတုိင္းပင္ တစ္ေန႔ေန႔၌ ေသရမည္မွာ ဓမၼတာ ျဖစ္သည္။ အ,ကာလ မရဏမွ လြတ္ေျမာက္သည္ဟု ဆုိသည္မွာ ဥပေစၦဒက ကံေၾကာင့္ မေသရ၊ မေသႏုိင္ျခင္းကို ဆုိသည္။ ျဖစ္ျမဲ ဓမၼတာအရ ေသခ်ိန္က်မွသာ ေသရသည္။

ရွင္းျပပါဦးအံ့-ေသရျခင္း ေလးမ်ိဳးရွိသည္။
(၁) အသက္တမ္း ကုန္၍ ေသရျခငး္ “အာယုကၡယမရဏ”၊ အသက္တစ္ရာတမ္း၌ အႏွစ္တစ္ရာ ပတ္၀န္းက်င္မွ်သာ ေနၾကရသည္။ ျမတ္စြာဘုရားေသာ္မွ အႏွစ္ ၈၀-သာ ေနရသည္။

(၂) ကံကုန္၍ ေသရျခငး္ “ကမၼကၡယမရဏ”။ မိမိ ကုသုိလ္ကံအေလ်ာက္သာ ေနရသည္။ ကံကုန္လွ်င္ အရြယ္ ေကာင္းတုန္း၌လည္း ေသရသည္။ ႏုိ႕စုိ႔ အရြယ္ စသည္၌လည္း ေသရသည္။

(၃) သက္တမ္းႏွင့္ ကံ ၂-ပါးလံုး ကုန္၍ ေသရျခငး္ “ဥဘယကၡယမရဏ”။

(၄) အထက္ မရဏ ၃-မ်ိဳးမွ တစ္ပါး အျခားပေယာဂ တစ္ခုခုေၾကာင့္ သစ္စိမ္းခ်ိဳး ခ်ိဳးျဖတ္သကဲ့သို႔ ေသရျခင္းမ်ိဳး “ဥပေစၦဒက မရဏ” ဟူ၍ ေသရျခင္းမ်ိဳး ၄-မ်ိဳးရွိသည္။

ပထမ ေသျခင္း ၃-မ်ိဳးကို ဘုရား၊ ရဟႏၱာ၊ ပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္တုိ႔ေသာ္မွ မလြန္ႏုိင္။ ယင္း မရဏ ၃-မ်ိဳးမွာ ေသရုိး ေသစဥ္ ဓမၼတာ မရဏ ျဖစ္သည္။

ဥပေစၦဒက မရဏကို အ,ကာလမရဏ ဟု ေခၚသည္။ ေသခ်ိန္ မေရာက္ေသးဘဲ ေသရျခင္းသည္ အ,ကာလ မရဏ ျဖစ္သည္။ ဓာရဏ ပရိတ္ေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ျခင္း အားျဖင့္ အ,ကာလ မရဏကို တားျမစ္ ပယ္ေဖ်ာက္ႏုိင္သည္။ ေစတနာ ျဖဴစင္သူတို႔ အ,ကာလ မရဏမွ ကင္းလြတ္ၾကပါေစေသာ္။

အခ်စ္ကံေတြ ဘာေၾကာင့္ ဆိုးရတာလဲ

ေလာကမွာ လူသားတိုင္းအခ်စ္နဲ႔ ကင္းႏိုင္တဲ့သူရယ္လို႔ မရွိသေလာက္ ရွားပါတယ္။ အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ကင္းႏိုင္တဲ့ သူေတြေတာ့ရွိၾကမွာပါ။ အမွန္ေတာ့ ရဟန္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူပဲျဖစ္ျဖစ္ အနာဂါမ္မျဖစ္သေရႊ႕ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ရွိေနၾကရဦးမွာပါ။ အခ်စ္ဆိုတာ ရွိေနသေရႊ႕ အခ်စ္နဲ႔ဆက္ႏႊယ္ေနတဲ့ ခံစားမႈျပႆနာေတြကလည္း ၾကံဳေတြ႔ေနၾကရဦးမွာပါ။ အခ်စ္နဲ႔ပါတ္သက္တဲ့ျပႆနာေတြမွာ အခ်စ္ေၾကာင့္ဘ၀ပ်က္သြားၾကရတဲ့သူေတြ၊ အခ်စ္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘ၀ကိုအဆံုးသတ္သြားတဲ့သူေတြ၊ အခ်စ္အေပၚမွာမူတည္ၿပီး ဘ၀လမ္းေၾကာင္းေတြ ေျပာင္းလဲသြားရတဲ့သူေတြ မ်ားစြာပါ။ ဒီေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ပါတ္သက္တဲ့ေရာဂါေတြကို ကုသဖို႔ေဆးကေတာ့ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေနျပန္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ေဟာၾကားဆံုးမခဲ့တဲ့ တရားေတာ္ေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ စိတ္မွာျဖစ္တတ္တဲ့ ေရာဂါေတြကို ကုသဖို႔ တရားေဆးေတြပါပဲ။ ေဆးဆိုတဲ့ေနရာမွာလည္း ေရာဂါတစ္မ်ိဳးတည္းအတြက္ မဟုတ္ျပန္ပါဘူး။ ေရာဂါမ်ိဳးစံုအတြက္ပါ.. လူမႈေရးေရာဂါ၊ က်န္းမာေရးေရာဂါ၊ စီးပြားေရးေရာဂါ၊ ပညာေရးေရာဂါ၊ နာေရးေရာဂါ၊ ေသေရးေရာဂါ၊ အခ်စ္ေရးေရာဂါ၊ အိမ္ေထာင္ေရးေရာဂါ စသည္စသည္ျဖင့္ ေရာဂါေပါင္းစံုပါပဲ။